آویشن

آویشن چیست؟

آویشن نوعی گیاه معطر است که از گل، برگ و روغن آن به‌عنوان یک دارو در طب سنتی استفاده می‌شود. گاهی نیز برای درمان برخی بیماری‌ها از آن‌ها به‌صورت ترکیبی با گیاهان دیگر استفاده می‌شود.

آویشن برای چی خوبه؟

آویشن به‌صورت خوراکی برای برونشیت، سرفه سیاه، گلودرد، قولنج، آرتروز، ناراحتی معده، درد معده (ورم معده)، اسهال، خواب راحت، درمان اختلال حرکتی در کودکان (دیس پراکسی)، گاز روده (نفخ شکم)، عفونت کرم انگلی و درمان اختلالات پوستی، مصرف می‌شود. همچنین برای افزایش جریان ادرار به‌عنوان ادرارآور برای رفع عفونت و به‌عنوان یک محرک اشتها مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از افراد به دلیل گرفتگی صدا (لارنژیت)، لوزه‌های متورم (التهاب لوزه)، گلودرد و بوی بد دهان از خواص دم‌نوش آویشن نیز استفاده می‌کنند.

از روغن آویشن هم به‌عنوان یک ماده ضد میکروب در دهان‌شویه‌ها و مواد مرطوب استفاده می‌شود. همچنین برای درمان طاسی و برای مقابله با عفونت‌های باکتریایی و قارچی روی گوش به‌صورت موضعی استفاده می‌شود. درواقع تیمول، یکی از مواد شیمیایی موجود در آویشن است که با یک ماده شیمیایی دیگر به نام کلرهگزیدین، ​​به‌عنوان لاک دندان عمل می‌کند و به همین دلیل از آویشن برای عفونت دندان و جلوگیری از پوسیدگی دندان استفاده می‌شود.

از روغن آویشن قرمز نیز در برخی عطرها استفاده می‌کنند. این ماده همچنین در صابون‌ها، مواد آرایشی و خمیردندان استفاده می‌شود.

نام‌های دیگر آویشن چیست؟

آویشن با نام‌های دیگری مانند آویشن معمولی، آویشن باغی وانیا یاونای، سرپولت و موارد دیگر نیز در بازار عرضه می‌شود.

در طب سنتی فواید آویشن چیست؟

آویشن از گیاهان بومی کرانه‌های اروپای مدیترانه است و استفاده دارویی و آشپزی از گیاه آویشن به هزاران سال پیش برمی‌گردد. جالب است بدانید کیفیت دارویی آن قبل از اینکه به‌عنوان یک گیاه خوش‌طعم در پخت‌وپز مورد استفاده قرار بگیرد، شناخته شد. گیاه آویشن که یکی از گیاهان مورد علاقه امپراتورها در روم باستان است، یک گیاه دارویی شفابخش و محافظت‌کننده محسوب می‌شود که در صورت مصرف به‌عنوان بخشی از وعده غذایی می‌تواند از مسمومیت محافظت کند.

رومیان همچنین دسته‌های آویشن را برای تصفیه معابد و خانه‌ها می‌سوزاندند و این رومی‌ها بودند که این گیاه را به انگلستان معرفی کردند، جایی که به همان اندازه محبوبیت آن در سواحل مدیترانه محبوب شد. رایج‌ترین کاربردهای سنتی آویشن به‌عنوان دارویی برای سرفه‌های خشک، به‌عنوان داروی هضم‌کننده و برای ساخت دهان‌شویه برای زخم‌ها و عفونت‌های دهان و گلو بود.